فنا مثالم و آیینهٔ بقا اینجاست

کجا روم ز در دل که مدعا اینجاست

جبین متاعم و دکان سجده ای دارم

تو نیز خاک شو، ای جستجو که جا اینجاست

به گردی از ره او گر رسی مشو غافل

که التفات نگه های سرمه سا اینجاست

خیال مایل بی رنگی و جهان همه رنگ

چو غنچه محو دلم بوی آشنا اینجاست

ز گرد هستی اگر پاک گشته ای خوش باش

که حسن جلوه فروش است تا صفا اینجاست

کسی نداد نشان ازکمال شوکت عجز

جز اینقدرکه همه سرکشی دو تا اینجاست

دلیل مقصد ما بسکه ناتوانی بود

به هرکجاکه رسیدیم گفت جا اینجاست

پس از مطالعهٔ نقش پا یقینم شد

که هرزه تازم و جام جهان نما اینجاست

نهفت راه تلاشم عرق فشانی شرم

گل است خاک دو عالم ز بس حیا اینجاست

سراغ لیلی خویش ازکه بایدم پرسید

که گرد محملم و نالهٔ درا اینجاست

خوش آنکه سایه صفت محو آفتاب شویم

که سخت نامه سیاهیم و عفوها اینجاست

چو چشم آینه حیرت سراغ نیرنگیم

ز خویش رفته جهانی و نقش پا اینجاست

غبار رفته به باد سحر به گوشم گفت :

که خلق بیهده جان می کند، هوا اینجاست

به وصل لغزش پایی رسیده ام بیدل

بیا که دادرس سعی نارسا اینجاست